قدس آنلاین: واکنش سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به حقارت تن دادن شیخ‌نشین عربی بحرین در اعلام عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر صهیونیست از چند منظر مهم بوده و قابل‌بررسی و تجزیه‌وتحلیل است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا جمعه‌شب گذشته از عادی‌سازی روابط میان منامه و تل‌آویو خبر داد. سپاه پاسداران در بیانیه‌ای که به این منظور و تنها چند روز پس‌ازاین اقدام صادر شد ضمن انتقاد از عادی‌سازی روابط حکام خودفروخته این ریز دولت حاشیه جنوبی خلیج‌فارس با رژیم جعلی صهیونیستی تأکید کرد مسببان این خیانت ننگین، آماج خشم مقدس و انتقام سخت امت اسلامی به‌ویژه مردم شیعه بحرین خواهند بود. این اقدام در حالی صورت گرفت که مقام‌های کشورمان و ازجمله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیش‌ازاین و در موضوع عادی‌سازی روابط میان امارات متحده عربی و رژیم صهیونیستی هم موضعی مشابه اتخاذ و با صدور بیانیه‌ای حاکمان ابوظبی را از انجام این حماقت تاریخی بر حذر داشت. باوجود این، ‌ لحن بیانیه منتشر شده در مورد بحرین و نوع رویکرد هشدارگونه آن از عزم جدی‌تر کشورمان در مقابله با خیانت شیخ‌نشین‌های عربی حکایت دارد.

گرچه برخی مدعی هستند بیانیه سپاه در مورد اعلام عادی‌سازی روابط بحرین با رژیم صهیونیستی تندتر از آنچه بود که درباره امارات اتفاق افتاد اما واقعیت آن است که موضع جمهوری اسلامی در قبال عادی‌سازی روابط هر کشوری با رژیم اسرائیل همین‌گونه بوده است؛ خواه بحرین باشد، امارات و یا هر کشوری دیگر. ایران همان‌گونه که از ابتدای انقلاب اسلامی نشان داده حمایت از آرمان و مظلومان فلسطینی را یکی از اولویت‌های سیاست خارجی خود دانسته، بر این مسیر استوار بوده و در این زمینه هیچ اغماضی به خود راه نخواهد داد. باوجوداین روشن است که حکایت بحرین با امارات کمی متفاوت خواهد بود. پادشاهی بحرین میزبان ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات‌متحده و همچنین ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا موسوم به سنتکام (CENTCOM) بوده که اساساً هر نوع عملیات خرابکارانه منطقه از همین نقطه آب می‌خورد. ایران پس از ترور سپهبد شهید سلیمانی سنتکام را تروریستی می‌داند و طبق قوانین مبارزه با تروریسم، نیروهای مسلح موظف هستند در مقابل تحرکات این نیروی شوم هوشیار باشند و در صورت لزوم به آن پاسخ دهند. بر این اساس وقتی همکاری دولتی مانند بحرین با این نیروی ترویستی افزایش پیدا می‌کند مسلم است جمهوری اسلامی به‌عنوان اقدامی خصمانه آن را در نظر گرفته و حق پاسخگویی را برای خود محفوظ بداند.

از سوی دیگر هرچند آغاز دومینوی عادی‌سازی روابط، با امارات بود اما در بحرین به دلیل اینکه این اقدام باوجود مخالفت علنی قاطبه مردم این کشور صورت گرفت – اگرچه این مخالفت‌ها در افکار عمومی امارات نیز وجود دارد - طبیعی است با مخالفت‌های جدی‌تر مواجه شود. آل خلیفه خصومت سیاسی با مردم خود، فارغ از اینکه شیعه یا اهل سنت باشند داشته و نگرانی از همکاری بحرین با اسرائیل در سرکوب مردمش چیزی است که نباید نادیده گرفته شود.

نکته سوم هم در حساسیت‌برانگیز شدن عادی‌سازی روابط منامه با تل‌آویو به موقعیت سوق‌الجیشی بحرین بازمی‌گردد. این نکته‌ای است که صهیونیست‌ها، آمریکا و جمهوری اسلامی از آن به‌خوبی آگاه هستند. احتمالاً یکی از دلایل استقرار ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات‌متحده در این کشور هم به این موضوع برمی‌گردد. اینکه ایالات‌متحده پس از اعلام عادی‌سازی روابط بحرین و اسرائیل دچار اشتباه محاسباتی شده و دوباره بخواهد گامی ضد ایرانی از این حوزه جغرافیایی برنامه‌ریزی کند مطمئناً چیزی نیست که از دید نهادهای امنیتی و نظامی ما پنهان بماند و در این شرایط قطعاً تهران به آن واکنش نشان خواهد داد. این بیانیه می‌تواند هشداری به آل خلیفه دراین‌باره باشد.

درنهایت اینکه برخی به سبب مخالفت‌های مردمی در بحرین علیه رویه حاکمانشان معتقد هستند عادی‌سازی روابط میان آل خلیفه با رژیم صهیونیستی بوده، نه مردمش. اگرچه این نکته درستی است اما تنها مختص بحرین نیست و در مورد امارات نیز صادق است. واقعیت آن است افکار عمومی منطقه به جد مخالف عادی‌سازی روابط هستند، اما این حاکمان خودفروخته و سازشکار آن‌ها هستند که ادامه حیات خود را به خشنودی غرب و اسرائیل گره‌زده و در این راه به هر خفتی تن می‌دهند.